Met een vers 1*-brevet in de koffer voor onze zoon togen wij gedrieën naar Corsica, voor een aantal mooie duiken. Dat daar ook een wrakduik bij zat, was voor ons de spreekwoordelijke kers op de taart!
Of de slagroom op het toetje, net hoe je het noemen wilt. Corsica is een prachtig eiland in de Middellandse Zee. Met veel bergen, bossen, rotsen, stranden en levendige dorpjes en steden. Het hoort bij Frankrijk, maar heeft veel Italiaanse invloeden. Da’s niet verwonderlijk als je op de kaart kijkt; het ligt heel dicht bij Sardinië. Waar je dat aan merkt? Op iedere hoek van de straat staat wel een pizzeria, de bewoners zijn tweetalig en de ijsjes niet te versmaden…
Wij hadden twee weken de tijd om het eiland te verkennen; gingen van de zuidoostkust naar de westkust en via het midden naar het noordoosten. Bij Bastia, de op een na grootste stad, besloten we een duik te maken. We kozen voor duikcentrum Toga Plongée, die ons de volgende dag mee wilde nemen naar een Canadees vliegtuigwrak, op zo’n 20 minuten varen. De P-47 Thunderbolt ligt daar al sinds de Tweede Wereldoorlog. Het water was zo helder dat we het wrak nog voor de afdaling naar 20 meter al konden zien liggen.
Ben je eenmaal daar, dan voelt het als een cadeautje dat je mag uitpakken (maar dan zonder handen natuurlijk). De romp, de motor, de staart, we kregen de tijd om alles uitgebreid te bekijken en in ons op te nemen. De vissen waren niet groot, maar het is altijd leuk om te zien hoe zij zich gedragen rond zo’n gevaarte dat daar eigenlijk helemaal niet hoort maar na al die jaren is opgegaan in de omgeving.
We zwommen nog wat verder om wat scholen vis te begroeten en keerden uiteindelijk weer terug naar het wrak. We stegen langzaam op, met een veiligheidsstop op zo’n 3 meter. Vandaar kon je de andere duikers van onze groep nog boven het wrak zien zweven, een magisch gezicht!
Een instructeur van Toga Plongée dook met ons mee, verloor onze zoon geen seconde uit het oog en droeg bij aan een duik die we ons nog lang zullen heugen. Volgens hem grijpt het duikcentrum elke gelegenheid aan om nog van het vliegtuigwrak te genieten, want over een jaar of tien zal er door de tand des tijds niet veel meer van over zijn. Maar de onderzeese schatkaart van Corsica is groot; wij komen zeker terug!