Reisverhaal: Duiken in Australië

Reizen

Na jaren fantaseren, kwam afgelopen januari eindelijk mijn langgekoesterde droom uit: ik zou naar Australië afreizen om in zes weken tijd de Oostkust te bereizen. Tijdens een bezoek aan Australië kan natuurlijk een duiktrip niet ontbreken.
Mijn trip begon in Sydney met een groep van Australian Backpackers. Na een week samen opgetrokken te zijn en gave dingen gedaan en gezien te hebben rondom Sydney, was het tijd om afscheid te nemen en verder alleen omhoog te reizen. Mijn eerste stop, na 9 uur reizen met de Greyhound bus, was Coffs Harbour (zoek op in Google Maps). Een klein kustplaatsje zo’n twee uur onder Byron Bay. Bekend vanwege de goede surfmogelijkheden, mooie duikspots en The Big Banana.

Ik had van tevoren al met Jetty Dive contact gehad en mijn duiken en PADI Project Aware Shark Conservation Diver cursus waren al geboekt. Na een laatste check van de weersvoorspellingen besloten we om zaterdags uit te varen, want dan was de kans het grootste om de befaamde, maar helaas ook bedreigde, Grey Nurse sharks te zien. Zaterdagochtend moest ik mij om 7.30 uur melden bij de duikschool. Australiërs houden ervan om vroeg te water te gaan kwam ik achter. Daar werden alle spullen ingeladen in een aanhangwagen en met de auto was het een kleine 5 minuten rijden naar de haven, alwaar wij op de boot richting Solitary Island werden gezet. Onderweg merkte we al dat de zee aardig ruig was en de stroming heftig. Na een half uurtje varen hadden we toch een mooie, wat rustigere spot gevonden om van de boot te backrollen.
De eerste duik was een mooie, relaxte duik met veel verschillende soorten vis, maar helaas geen bijzondere dieren gezien. Na zo’n 45 minuten gingen we weer terug aan boord voor een kleine rustpauze en werd de boot naar een andere plek verplaatst. De zee was inmiddels aardig ruig geworden en ik maakte voor het eerst in mijn leven mee wat het was om zeeziek te zijn en zag aardig groen en geel. Ik was dan ook blij dat ik uiteindelijk weer het water in mocht springen om richting Boulders Wall te gaan. In het water trok ik direct bij. Wel moesten we ons meteen vastklampen aan de afmeerlijn om niet weg te drijven en rustig af te kunnen dalen.
Eenmaal bij de bodem aangekomen, kon de duik echt beginnen. De eerste rotspartij waar we langszwommen, zwom ik direct oog in oog met een gigantische grouper en wat kleinere familieleden, als een duveltje uit een doosje kwam een heel grote schildpad uit de rotsspleet gezwommen en een grote stierrog lag op de bodem te chillen. De rest van de duik hebben we heel veel soorten roggen (stierrog, adelaarsrog, blauwgespikkelde pijlstaartrog), grote groupers, schildpadden en vele anders soorten vissen gezien. Het was zo veel dat ik af en toe niet wist waar ik moest kijken met al dat moois om mij heen. Helaas waren de haaien niet thuis vanwege de stroming die precies de verkeerde kant op stond. Dus ondanks de schitterende omgeving, was mijn missie niet helemaal geslaagd.

Mike, de eigenaar van de duikschool stelde voor om het dinsdags nog een keer te proberen, mits mijn schema het toeliet. Ik besloot het erop de wagen en boekte nog een extra nacht in het hostel. Daar had ik inmiddels vrienden gemaakt met Eve, een Schotste avonturierster die net in Koh Tao haar PADI OW en AOW had gehaald en een beetje teleurgesteld was in het Great Barrier Reef. Na mijn enthousiaste verhalen en een beetje overtuigingskracht van Mike, besloot zij om dinsdags ook mee te gaan. 12 duiken in je logboek en dan meteen met haaien gaan duiken. Hoe stoer is dat? Goed voorbereid, met een voorraadje antireisziektetabletten in mijn tas, stonden wij op dinsdagochtend om 7.30 uur sharp bij de duikschool. Op de boot bleek al snel dat de weersomstandigheden geweldig waren en Border Security was ook lekker aan het rondtoeren op zee. Aangekomen bij South Solitairy Island op de plek om af te dalen naar Manta Arch, de residentie van de Grey Nurse sharks, bleek dat het water zo helder was, dat we de bodem konden zien en als je goed keek, zag je zelfs de haaien al zwemmen. Kon niet beter dus. Zelfs het water had een aangenamere temperatuur gekregen: 25 graden in plaats van 20 graden een paar dagen eerder.
Langzaam daalde we langs de aanmeerlijn af naar de bodem op 25 meter diepte en binnen enkele vinslagen zwommen wij oog in oog met zo’n 20 haaien. Vooraf hadden wij duidelijke instructies gekregen: blijf aan de linkerkant, zwem achter elkaar, en stoor de haaien vooral niet. Vanaf de richel waar we met zijn alle lagen, heb ik mijn ogen uitgekeken. Wat een prachtige vissen en zo dichtbij! Eentje leek even mijn kant op te komen, maar besloot toch dat ik niet interessant genoeg was om kennis mee te maken. Terwijl wij ons lagen te vergapen aan de Grey Nurse sharks, kwam er een weinig schuwe Wobbegong shark langs die het nodig vond om rakelings langs ons te zwemmen. Hij wilde wel met een van de duikers kennismaken, maar die kennismaking werd met behulp van een GoPro-stick verijdeld.
Na een tijdje onze ogen uitgekeken te hebben, moesten we onze duiktrip vervolgen van de gids. Weer was er enorm veel leven met diverse soorten roggen, groupers en als toetje nog een Shovelnose shark. Op de terugweg namen we nog een keer een kijkje bij Manta Arch en onze nieuwe vrienden. Hier had ik nog wel een paar uur rond kunnen hangen als ik meer lucht mee had gehad. Wat een gave duik was dit!
Na een interval van een uurtje, wat koekjes en een mok Cup-a-Soup, was het tijd voor de tweede duik. Ditmaal gingen we te water bij Shark Gutters en richting the Gantry en Boulders Wall. Ook dit was een schitterende duik met heel veel blauwgespikkelde pijlstaartroggen, een gevlekte adelaarsrog (een van mijn favorieten!), veel schildpadden, stierroggen, groupers en als toetje een slapende Leopard shark. Wat een fantastische dag. Rond het middaguur keerden wij terug naar de wal en tijdens de lunch hebben we uitgebreid het beeldmateriaal van mijn GoPro bekeken. Bij het terugkijken van de beelden konden we soms nauwelijks geloven dat we zo dichtbij zoveel geweldige dieren waren geweest. Ook mag ik mij nu officieel Shark Awareness duiker noemen en daar ben ik enorm trots op! Volgende keer vertel ik over mijn avonturen op het Great Barrier Reef

Marije